Eline kagit kalemi alana anlatacak bir seyler bulmak zor gelir. Fakat soz konusu senin icin sarf edilecek kelimer olunca onlar bile dilsizdir.
Bir beklentim olmadan girdim hayatina. Ne kadar hazirdin buna bilmiyorum. Hasta ziyareti gibi kisa surdu misafirligim. Apansiz gelisim gibi ani oldu gidisim.
Virguller ile dolu bir arkadasligimiz olabilirdi belki... arada soru isaretleri ve unlemleri de serpistirdik mi gul gibi gecinir giderdik. Nokta ile sonlanan bir cumle oldun hayatimda. Senden sonra yeni bir satirda farkli bir cumle ile baslayacagim hayata. Belki o da yarim kalacak, kim bilir mutlu son ile biten bir roman da bas rolde hic bir zaman adim olmayacak!
Yasadigimiz hayat farkli olabilir ama hayallerimiz de ayri oldugun da bir birimize hep yabanci kalacagiz.
Korktum!
Olurda sana baglanirsam, sendeleyip duserim diye uzaklasmayi sectim. Biliyorum. Gitme kal diyebilecegin bir sey yok aramiz da adi konulan.
Bir varmisiz bir yokmusuz.
Zorla guzellik olmaz diye bosuna dememis atalarimiz. Zorlamaya ne gerek var degil mi? Bu seni bunaltmaktan baska bir ise yaramaz.
Benim hissetiklerimi paylasmadigin icin sana kizamam. Seni bir seyler hissetmen icin zorlayamam. Bazi seyler yarim kalinca ozel. Sanirim biz de oyle.
Keskeler ile baslayan cumleler kurmayacagim. Bu zamana kadar kurduklarim hep bir parca alip gittler benden. Bu yuzden gidiyorum bende senden....
Hoscakal.
No comments:
Post a Comment