Basliksiz... Tokali bu tokali :))

Nasil anlatsam ki damarlarimda dolasan seni. Vucudumu sarip sarmalayan benligini? Sende malup dusenlerden misin hayata? Guvenini yitirenlerden?

Sevmeler mi yalan geliyor yoksa sana? Anlam yukleyemedigin duygularla mi bogusuyorsun ? Nedir seni boyle yarim kilan? Gulumsemelerin bile sanki hep yalan.

Anlatmak istediklerin var mi senin de? Kusup rahatlamak istediklerin? Gizlediklerin mi seni yabanci kilan, korkularin mi bilemedim.

Sendeleyip dustugunde bir sey olmamis gibi sirkenelip yoluna devam edenlerden misin sen de? Halbuki ne kadar canin yanmistir degil mi? Herkes gulmustur sen gormek istemesen de. Yarani saranlar bile samimiyetini yitirmistir belki de. Kabuk baglamasina boyun egdigin yaralar zamanla gecse de, geride biraktigi izlerden kopamadigini goreceksin bilir misin?

Zamansiz oldu belki gelisim. Hazirsizlik yakalandin. Ansizin baslayan yaz yagmuru gibi, apansiz yagdim ustune.

Neden bu kadar zorlaniyorum bilmiyorum. Kisa cumleler kurmak istiyorum. Konu sen olunca uzun cumleler bile yetmiyor kendimi ifade etmeye. Yanlis anlamandan korkuyorum en cok belki de. Anlamani istedigim tam olarak ne, onu bile bilmiyorum. Bilemiyorum.

Acik olsam seninle. Seviyorum desem mesela! Tepkin ne olur acaba? Saskinligi ne kadar misafir edebilirsin ki yuzunde? Ya sonra?

Sonrasi bildigimiz filimlerden alinti bir senaryo...

Herkesin rolu belli. Ben benim repliklerimi ezbere biliyorum da, senin biraz daha calisman gerekiyor galiba. Karsina ciktigimda anlam yukledigin onca soz, anlamini bir kulagimdan girip digerinden cikarken yitirecek biliyorsun degil mi?

Tamam uzatmiyorum. Bu okuduklarindan ne anlayacaksin merak ediyorum... Neyse canim sorun degil, onemli olan beni anlaman degil bendeki seni tanimandi.

AxiDisi