Varlikta Yoklugu Yasamak 1. Gun

Selam arkadaslar...

Suan saat tam olarak 18:43. Dun de size bahsettigim gibi kendimi bugunden itabaren sinamaya basladim. Iyi bok ettin diyenlerin sesleri kulagima gelir gibi oldu :))

Sabah uyandigim da canim nasil kizarmis ekmegin ustune hellim peynirini koyup yaninda da sicak bir cay istedi anlatamam. Hala istiyorum ama ben azimliyim ilk gunden pes edersem cok uzulurum. Aclik hissi tabiki de var. Gun icinde isimi daha da zorlastirmak icin zamanimin buyuk bir kismini mutfakta gecirdim. Nasil bir azap yasadigimi tahmin edebilirsiniz. Fakat dedigim gibi varlik icin de yoklugu yasamak nasil birsey bizzat gormem ve ne kadar dayanabilecegimi de bizzat sinamam lazim.

Su saate kadar agzima bir lokma yemek koymadim. Cok fazla su da tuketmedim. Oysa ben kana kana su icerim diye dusunmusdum. Suan ozellikle ellerim ve ayaklarim cok usuyor. Bugun Londra da hava cok guzel olmasina ragmen ben camlari kapali tutmakla kalmadim kaloriferleri de calistirdim. Ayagim da patiklerim ustum de kalin bir esorfman takimiyla duruyorum hala.

Bas donmesi halsizlik ve benzeri durumlarla henuz karsilasmadim. Kacinci gunde karsilasirim karsilasacakmiyim onu da bilmiyorum aslinda. Bakalim o raddeye gelebilecek kadar sabredecekmiyim gorecegiz hep birlikte.

Simdilik bu kadar. Olur da hesaplanmamis durumlarla karsilasirsam ayrica yazarim. Bana sans dileyin:)
Manevi desteginize ihtiyacim olacak...

Gorusmek uzere..